شیوع گسترده یک ویروس جدید در ایران | راه مقابله با این ویروس چیست؟
بیماری «دست، پا، دهان» بیشتر کودکان را درگیر می‌کند، عامل ویروسی دارد و از ویروس‌های در گردش محسوب می‌شود.
شیوع بیماری «دست، پا، دهان»
سه روز پیش رییس مرکز بهداشت استان کرمانشاه با بیان اینکه در برخی مدارس ابتدایی استان تعداد قلیلی از دانش آموزان مبتلا به بثورات پوستی در دست، پا و یا دهان خود شده‌اند، گفت: بثورات پوستی که در تعداد قلیلی از دانش‌آموزان مشاهده شده مربوط به بیماری «دست، پا و دهان» است و جای نگرانی وجود ندارد.
این خبر با واکنش‌ها و یک سوال جدی از سوی والدین همراه شد، بیماری «دست، پا و دهان» اساسا چیست و چقدر می‌تواند خطرناک باشد؟
دکتر فریبا شیروانی، فوق تخصص عفونی اطفال و عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اخبار شیوع آبله میمونی در برخی مناطق کشور به خبرآنلاین می‌گوید: گزارش‌هایی مبنی بر دیده شدن ضایعات تاولی در پوست عنوان شده که والدین را نگران و این تصور را ایجاد می‌کند که فرزندشان مبتلا به آبله میمونی شده است.
این متخصص تاکید می‌کند که این ضایعات پوستی نتیجه بیماری «دست، پا و دهان» است و جای نگرانی نیست. او ادامه می‌دهد: بیماری «دست، پا، دهان» بیشتر کودکان را درگیر می‌کند، عامل ویروسی دارد و از ویروس‌های در گردش محسوب می‌شود، این ویروس با ایجاد مشکلات پوستی همراه با تب و بی‌اشتهایی و خستگی است که بیشتر در کودکان دیده می‌شود اما ممکن است بزرگسالان هم درگیر شوند.در هرحال این بیماری خطرناک نیست.
به گفته این متخصص ضایعات جلدی و تاولی، در کناره خارجی دست‌ها و پاها دیده می‌شود، همچنین پشت بدن و باسن به سمت پایین را نیز درگیر می‌کند.
او ادامه می‌دهد: گاهی ضایعات جلدی حتی بدون تب است. این ضایعات در دهان و روی زبان هم دیده می‌شود.
شیروانی با بیان اینکه ممکن است حتی تعداد ضایعات تاولی ناشی از این بیماری زیاد نباشد و در حد چند ضایعه دیده شود، می‌گوید: در برخی از کودکان که دارای سابقه اگزما و یا اتوپیک هستند ممکن است عوارض و ضایعات پوستی ناشی از بیماری دست، پا، دهان بیشتر از نواحی گفته شده باشد و بخش‌های بیشتری از بدن را درگیر کند و ممکن است نگران کننده باشد.
او با اشاره به اینکه در کودکانی که نقص ایمنی دارند هم عوارض این بیماری بیشتر است، می‌گوید: در بیشتر از ۹۹ درصد از مواقع بیماری دست،پا و دهان، خودبه‌خود بهبود پیدا می‌کند. این بیماری درمان خاصی ندارد و بیشتر درمان‌های تجویز شده، حمایتی هستند.
دیدگاه خود را ارسال کنید