فوری | اولین نخست وزیر ایران فوت شد
سایت شخصی سیدابوالحسن بنی صدر از فوت اولین رئیس جمهور ایران در بیمارستان سالپتریه پاریس خبر داد.
بنی‌صدر اولین رئیس‌جمهور تاریخ ایران بود که سال ۶۰ با رأی مجلس به عدم کفایت وی، از ریاست‌جمهوری عزل شد. بنی صدر پس از برکناری از ریاست جمهوری به فرانسه رفت و تا پایان عمر در آن کشور اقامت داشت. خانواده بنی‌صدر در بیانیه‌ای که امروز صبح شنبه منتشر شد با تایید درگذشت او، نوشته‌اند که او پس از یک دوره طولانی بیماری در بیمارستان سالپتریه شهر پاریس درگذشته است.
ابوالحسن بنی‌صدر در ۲ فروردین ۱۳۱۲ در باغچه، از توابع همدان به دنیا آمد. پدر او آیت‌الله سید نصرالله بنی‌صدر و مادر او اشرفی فاتح بودند.
سید ابوالحسن بنی‌صدر (زاده ۲ فروردین ۱۳۱۲ - ۱۷ مهر ۱۴۰۰) سیاست‌مدار و اقتصاددان اهل ایران است، که نخستین رئیس‌جمهور تاریخ جمهوری اسلامی ایران بود. وی ریاست شورای انقلاب را نیز برعهده داشت. بنی‌صدر با تثبیت قدرت روحانیون حزب جمهوری اسلامی و نهادهای انقلابی زیر نظر آنان مخالف بود و دوران ریاست جمهوری او با تنش‌های بسیار و رویدادهایی چون انقلاب فرهنگی و حمله عراق به ایران همراه شد، تا اینکه در ۳۱ خرداد همان سال، با رأی مجلس شورای ملی (در حال حاضر مجلس شورای اسلامی) استیضاح شد و در روز ۱ تیر به‌طور رسمی از مقام خود عزل گردید. وی سپس به همراه مسعود رجوی مرد شماره یک سازمان مجاهدین خلق، از ایران خارج شد، سپس در فرانسه به همراه مسعود رجوی با تشکیل شورای ملی مقاومت به مخالفت خود با حکومت جمهوری اسلامی پرداخت. وی در سال ۱۳۶۲ پس از حضور مجاهدین در عراق و در پی اعتراض به این خط‌مشی، از این شورا جدا شد.
سید ابوالحسن بنی‌صدر در تاریخ ۲ فروردین ۱۳۱۲ در استان همدان زاده شد. پدرش سید نصرالله بنی‌صدر زاده روستای باغچه، از توابع شهرستان کبودراهنگ و از روحانیون با نفوذ کبودراهنگ و همدان بود، که با سیدروح‌الله خمینی نیز ارتباط دوستانه‌ای داشت. بنی صدر مقطع ابتدایی و راهنمایی را در کبودراهنگ و دیپلم خود را از دبیرستان شریعتی شهر همدان دریافت کرد. او در دانشگاه تهران، در رشته‌های اقتصاد و حقوق اسلامی تحصیل کرد و چهار سال در مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی فعالیت نمود. وی در سال ۱۳۳۹ با عذرا حسینی ازدواج کرد، که حاصل آن، دو دختر و یک پسر است. بنی‌صدر نماینده دانشجویان دانشکده حقوق دانشگاه تهران در کنگره جبهه ملی ایران در سال ۱۳۴۱ و مسئول سازمان دانشجویان جبهه ملی در دانشگاه تهران بود.
وی رهبری گروهی از دانشجویان مخالف شاه را به‌عهده داشت و دو بار به خاطر فعالیت‌های سیاسی دستگیر و روانه زندان شد. پس از مجروح شدن در قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، او کشور را ترک کرد و عازم فرانسه شد. بنی‌صدر و حسن حبیبی (معاون اول پیشین برخی از رؤسای جمهور ایران) که از شاگردان احسان نراقی، نظریه‌پرداز، محقق و یکی از مؤسسان بنیاد فرهنگ ایران، زیر ریاست عالیه فرح پهلوی بودند، به همت نراقی برای ادامه تحصیل به اروپا رفتند. او از سوربن دکترا گرفت و بعدها در آن به تدریس پرداخت. او به زبان‌های عربی و فرانسوی تسلط دارد.[۱۵] بنی‌صدر در طول دهه ۱۳۵۰ و سال‌های پیش از وقوع انقلاب، به‌عنوان یک ناسیونالیست و اسلام‌گرای پرشور و اقتصاددان انقلابی، با ایراد سخنرانی، چاپ و انتشار مقالات و کتب تألیفی خود، به مبارزه با حکومت شاه می‌پرداخت. به عقیده اکبر هاشمی رفسنجانی، در طی این سال‌ها، بنی‌صدر که نزدیکی بیشتری با جبهه ملی احساس می‌کرد و خود را تئوریسین انقلاب می‌دانست، همواره درگیر رقابت با صادق قطب‌زاده (که او نیز در پاریس اقامت داشت) بود. قطب‌زاده نزدیکی فکری بیشتری با نهضت آزادی ایران داشت و به همین لحاظ بیشتر مورد تأیید مبارزین اسلامی بود. در سال ۱۳۵۷ و اندکی پیش از وقوع انقلاب، با ورود روح‌الله خمینی به پاریس، او از معدود کسانی بود که در فرودگاه به استقبال او رفتند. و سپس به جمع همراهان او پیوست.
دیدگاه خود را ارسال کنید